سندرم تونل کارپال یکی از شایع ترین دلایل درد و ناراحتی مچ دست و انگشتان دست است.
این عارضه شایع در نتیجه وارد شدن فشار بر روی عصب مدیان ( عصب میانی ) ایجاد می شود.
عصب مدیان وظیفه عصب دهی به کف دست و انگشتان دست را بر عهده دارد و وارد شدن فشار بر آن سبب بروز مشکلاتی همچون احساس درد در مچ دست و انگشتان دست ، بی حسی و گزگز کردن دست و انگشتان و همچنین اختلال در عملکرد مچ دست می شود.
حرکات تکراری دست ، درگیری ریشه های عصبی گردن ، بارداری ، تورم مچ دست در اثر آسیب هایی مانند شکستگی ، دررفتگی ، آرتروز مچ دست و هر عاملی که موجب تحت فشار قرار گرفتن این عصب شود می تواند در بروز این بیماری نقش داشته باشد.
افرادی که به دلایل شغلی مچ دستشان بطور مکرر در معرض خم و راست شدن قرار دارد بیش از سایر افراد در معرض خطر ابتلا به سندرم تونل کارپال قرار دارند.
اختلالات هورمونی نیز یکی از عواملی است که به دلیل ایجاد تورم در بافت ها می تواند در بروز این آسیب نقش داشته باشد.
استراحت دادن به مچ دست و اجتناب از انجام فعالیت هایی که موجب وارد شدن فشار به مچ دست می شوند تا زمان بهبودی کامل سندرم تونل کارپال ضروری است.
استفاده از کمپرس گرم برای گرم کردن مچ دست سبب افزایش جریان خون موضعی در این محل شده و به کاهش احساس درد و التهاب مچ دست کمک می کند.
ممکن است پزشک استفاده از اسپیلنت ها مخصوص مچ دست که سبب جلوگیری از خم شدن مچ دست و تشدید مشکلات بیمار می شود را توصیه کند.
با تجویز پزشک می توان از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ناپروکسن و دیکلوفناک استفاده کرد ، در موارد شدید حتی ممکن است پزشک تزریق استروئیدها را توصیه کند.
فیزیوتراپی یکی از بهترین روش های درمان غیرجراحی این بیماری است.
فیزیوتراپیست برای درمان سندرم تونل کارپال از متدها و مدالیته های مختلفی همچون تمرینات ورزشی مخصوص مچ دست ، تکنیک های منوال تراپی ، لیزرتراپی و الکتروتراپی استفاده می کند.
تمرینات ورزشی مخصوص مچ دست که فیزیوتراپیست برای بیمار تنظیم می کند سبب افزایش دامنه حرکتی مچ دست می شود.
در صورت عدم بهبودی شرایط بیمار با روش های ذکر شده انجام جراحی بمنظور برداشتن فشار از روی عصب تحت فشار انجام می گیرد.
کلمات مرتبط :